گریه نکن مسافری

گریه نکن مسافری...
**
گریه نکن مسافری ، رفتنت اقبال منه
رفتن تو یه دردیه ، همیشه دنبال منه
گریه نکن مسافری ، حال من از تو بدتره
مقدمه ی رفتنت ، گرفتن حال منه
گریه ی هر مسافری  ، واسه غربت جاده هاس
غربت رفتنت ولی ، غصه هر سال منه
سهم من و سهم تو رو ، وداع مشخص می کنه
سهم تو خاک جاده هاس ، نبودنت مال منه
کاشکی منم یه همسفر بودم و راهی می شدم
موندن و راهی نشدن ، همیشه اشکال منه
شب که می شه ، با فکر تو کابوسا رو خواب می بینم
صبح که می شه روی لبم ، نشسته ، تب خال منه
گریه نکن مسافری ، گریه ی من که بیشتره
نشون اشگ چشم من ، خیسی دستمال منه
کولی فالگیرو دیدم ، که فالمو گرفته بود
حرفی  نمی زد بدونم ، چه سری تو فال منه
تو آینه دیدم خودمو ، چقدر شکسته تر شدم
شکسته تر از کسی که ، هم سن و هم سال منه
هر کی به من دروغ بگه ، آینه دروغی نمی گه
اون خط و خال پیشونیم ، نشونیه حال منه
کلاغ قصه های من ، اومدنت رو جار می زد
همون کلاغ پیر که رو ، بید کهنسال منه
پنجره شکسته مون ، چه خاطراتی رو میگه
خاطره ی کهنه ای که عمریه ، اقوال منه
بوی تو رو دیوارای کاهـگلی نجوا می کنن
بوی ملیحی که مثل ، بوی سیب کال منه
قحطی واژه بلکه این ، ترانما تموم کنه
ترانه ای که ساخته ی دل لگد مال منه...💠💠💠
سروده : ع. مومنی

عاشق و معشوق

فاصله هاست بین عاشق و معشوق
یکی ناز می کند ،  یکی نیاز
دل هر یک به تلاطمی دگر
یکی به فرود و یکی به فراز
فاصله هاست بین طالب و مطلوب
یکی به ساز  و یکی به گداز
علی مومنی