بتاب ای آفتاب
دوشنبه, ۲۲ خرداد ۱۴۰۲، ۰۱:۵۴ ق.ظ
بتاب ای آفتاب ، بر گور بی سنگ
بتاب ای آفتاب ، بر یک دل تنگ
بتاب ای آفتاب ، بر تیره بختان
به سفره های خشک و خالی از نان
بدست پر ز پینه ، تیره روزی
بدست زخمی یک پینه دوزی
بتاب ای آفتاب گرم و سوزان
بسوزان و بسوزان و بسوزان
بتاب ای آفتاب ، بر عالم پست
به لوطی های مرد و پاک و یکدست
به رخسار نگون بخت و پریشان
به پاهای برهنه ، در زمستان
به رخسار یتیمان تهیدست
به دنیا و هر آنچه بوده و هست
به دنیائی که در آن آدمیت
بها هرگز ندارد جز به ثروت
سروده: علی مومنی خردادماه ۱۴۰۲
۰۲/۰۳/۲۲