متن

چه سخت و عجیب است روزهای جدایی.
جدا که می شوی 
از عشق!
از دوست!
از خاطرات شیرین...
به هر شکل ممکن؛
 دلت جوری می گیرد و سوزش عمیقی چون خلیدن یک خار قلبت را می سوزاند...
و چه درد مزمنی است این جدایی
 وتا مدتها نگاهت خیره می ماند به جاهایی که دیگر نیست...
خانه ها ، مغازه ها، اطراف و اکناف...
و هر جا که بنگری ...که دیگر نیست
لحظات فراموش نشدنی می گذرند ...
دم به دم ...
لحظه به لحظه...
بدون آنکه بفهمم ...
بدون آنکه بفهمی...
و بدان گاهی باران نابهنگام می بارد ...
در آخرین دقائق...
 و گاهی چمدانها بسته می شوند 
بی خداحافظی
  با به خدا سپردنهای خشک و خالی...
علی مومنی