سکوت شب

میان برکه ای روشن ، شبا هنگام، تماشای تن عریان ماه هم ، عالمی دارد
و آنسو ، رقص برگ یک درختی با نسیم شب ، و یا عطر غریب یک گیاه هم ، عالمی دارد
و باری زندگی سرشار از عشق است و تنها در سکوت شب
کنار شعله های نرم هیزم ،   مستی چشم سیاه هم ، عالمی دارد
و در تاریکی شب ، همزمان با ناله مرغان شب بیدار
 صدای خش خش برگ درختان  با  نسیم یک پگاه    هم ، عالمی دارد
و گاهی در سکوت شب ،  سکوتی بس خیال انگیز
وداعی عاشقانه، زیر نور قرص ماه هم ، عالمی دارد
و دیدم  در شب دیوانگی ،  در اوج  دل کندن 
 و داع   ،  با  بوسه ای آغشته با سوز و  گناه هم  ، عالمی دارد
نمی دانم چه می گویم ،  اگر آشفته می گویم
سخن گفتن چنین آشفته  اما دلبخواه هم  ، عالمی دارد
علی مومنی